นักศึกษาสาวสู้ชีวิตที่บ้านไม่มีเงินส่งเรียนแถมยังมีหนี้สิน ทำให้เธอต้องผลักดันตัวเองด้วยรับงานถ่ายหนังโป๊

อมยิ้มสาวน้อยนักศึกษาวัย 20 ปี อมยิ้มต้องเสียสละลาออกจากการเป็นนักศึกษาชั้นปีที่สองมหาวิทยาลัยชื่อดังอันดับต้นต้นของประเทศ เนื่องจากที่บ้านของอมยิ้มมีหนี้มีสินและอมยิ้มอยากจะลดภาระให้ทางบ้าน และหาเงินช่วยที่บ้านใช้หนี้ ลำพังแค่เงิน กยศ ก็คงไม่พอที่จะส่งอมยิ้มให้สามารถเรียนจบได้ และถึงแม้ว่าอมยิ้มจะทำงานพาร์ทไทม์เงินก็คงได้แค่ประทังชีวิตไปวันวัน ลำพังจะเอามาจ่ายค่าเทอมนั้นก็คงไม่พอ วันหนึ่งเมื่ออมยิ้มมองกลับไปข้างหลังและเห็นว่าที่บ้านนั้นลำบากมาก ไม่รู้ว่าบ้านจะโดนยึดเมื่อไหร่ การทำไร่ทำสวนในยุคนี้กำไรก็แทบจะไม่มีเลย เหมือนหาเช้ากินค่ำไปวันวัน อมยิ้มใช้ระยะเวลาตัดสินใจอยู่นานกว่าที่อมยิ้มจะตัดสินใจลาออกจากมหาวิทยาลัย ใจหนึ่งอมยิ้มก็ยังอยากเรียนต่อ แต่อมยิ้มก็อยากจะให้ที่บ้านสบาย เพราะอมยิ้มมองว่าตัวอมยิ้มเองเป็นภาระของที่บ้านหนักมาก ทั้งค่าใช้จ่าย ค่ากินอยู่ ค่าหอพัก และที่หนักที่สุดก็คือค่าเทอมของอมยิ้มที่แพงมากๆ แต่อมยิ้มไม่ได้ลาออกจากมหาวิทยาลัยอย่างสมบูรณ์ อมยิ้มแค่ทำเรื่องดรอปเรียนเอาไว้ อมยิ้มยังคงหวังว่าวันนึงหากอมยิ้มมีเงินมากพออมยิ้มจะกลับมาเรียนอีกครั้งเพื่อสานความฝันของตัวเองให้สำเร็จ ทำให้ครอบครัวภูมิใจในตัวอมยิ้มให้ได้

ในวันที่อมยิ้มตัดสินใจบอกแม่ของอมยิ้มว่าอมยิ้มจะลาออกมาหางานทำ แม่ของอมยิ้มรู้สึกเสียใจมาก ที่ไม่สามารถทำให้ลูกสามารถเรียนหนังสือเหมือนลูกคนอื่นได้ แต่ในอีกแง่มุมหนึ่งแม่ของอมยิ้มก็ได้เห็นความกตัญอยู่ของอมยิ้มที่มีต่อพ่อแม่และบุพการี แม่ของอมยิ้มพูดกับอมยิ้มว่า “ความกตัญญูของลูกจะส่งผลให้ลูกมีอนาคตที่ดีในวันข้างหน้า” เมื่ออมยิ้มได้ยินประโยคนี้ ก็ได้แต่ภาวนาว่ามันจะเป็นเช่นนั้น วันแรกหลังจากที่อมยิ้มลาออกอมยิ้มก็ไปลงประวัติไว้ในเว็บไซต์สมัครงาน และในวันต่อมาได้มีโทรศัพท์สายหนึ่งโทรมาหาอมยิ้ม แล้วบอกว่าให้อมยิ้มไปสัมภาษณ์งานในวันถัดไป ตอนนั้นอมยิ้มรู้สึกดีใจมาก อมยิ้มไม่สนใจเลยว่ามันจะคืนงานอะไร ซึ่งตัวอมยิ้มเองก็ลืมสนิทว่าตัวอมยิ้มเองนั้นไม่ได้ถามว่างานนี้คืองานอะไร เพราะตัวอมยิ้มเองมัวแต่ดีใจที่มีคนติดต่อมาให้อมยิ้มไปสัมภาษณ์งาน ในวันต่อมาอมยิ้มก็เตรียมตัวเพื่อไปสัมภาษณ์งาน และพบว่าสถานที่ที่อมยิ้มไปนั้นเป็นสตูดิโอถ่ายหนัง ตอนนั้นอมยิ้มรู้สึกดีใจมาก คิดว่าตัวอมยิ้มเองนั้นจะได้เข้าวงการแล้ว แต่ว่าผิดคาด สตูดิโอแห่งนี้เป็นสตูดิโอถ่ายหนังโป๊ไปซะงั้น แต่อมยิ้มก็ยังไม่ได้เดินออกจากสตูดิโอในทันที อมยิ้มเลือกที่จะเข้าไปสัมภาษณ์งานก่อน

เมื่ออมยิ้มเข้าไปอมยิ้มก็ได้สัมภาษณ์งานกับผู้กำกับหนุ่มมากเข้ม และหน้าตาดีอีกต่างหาก ตอนนั้นอมยิ้มจึงตัดสินใจถามผู้กำกับไปว่า “ถ้าหนูรับงานนี้ หนูจะได้ค่าตัวงานละเท่าไหร่” ผู้กำกับได้ตอบอมยิ้มกลับไปว่า “แล้วแต่ยอดขายของหนัง แต่ว่าหนูจะได้ต่ำๆ เรื่องละหมื่นอยู่แล้วหลังจากถ่ายเสร็จ นอกนั้นถ้ายอดขายดีหนูก็จะได้เปอร์เซ็นต์เพิ่ม อันนี้มันก็ต้องขึ้นอยู่กับลีลาของหนูแล้วแหละ” เมื่ออมยิ้มได้ยินประโยคดังกล่าว อมยิ้มก็รู้สึกว่ามันเป็นเงินก้อนหนึ่งที่เยอะมากต่อการถ่ายหนังหนึ่งเรื่อง มันเหมือนกับการที่อมยิ้มเป็นเด็กเสิร์ฟทั้งเดือนเลย แต่อมยิ้มแค่ยอมเปลืองตัวนิดหน่อย อมยิ้มจึงตัดสินใจรับงานดังกล่าวทันที แต่ว่าอมยิ้มก็ยังไม่ได้ถ่ายหนังเลยในตอนนั้น เพราะว่าอมยิ้มต้องทดลองงานก่อน ซึ่งการทดลองงานของอมยิ้มก็คือการเย็ดจริงกับผู้กำกับหนัง ซึ่งอมยิ้มก็ไม่ติดเลยแม้แต่น้อยเพราะว่าอมยิ้มก็ถูกใจผู้กำกับเป็นทุนเดิมอยู่แล้ว อมยิ้มไม่ต้องรอให้ผู้กำกับรุกอมยิ้มก่อนเลย อมยิ้มเดินเข้าไปถอดกางเกงให้กับผู้กำกับ และอมยิ้มก็โชว์ลีลาการดูดควยของอมยิ้มให้ผู้กำกับดู ผู้กำกับรู้สึกเสียวควยมากตอนนั้น และจับอมยิ้มเย็ดหี เมื่อผู้กำกับเย็ดหีของอมยิ้มเสร็จเขาก็ได้ให้อมยิ้มเริ่มงานได้ทันที เพราะว่าอมยิ้มเป็นคนที่เป็นงานมาก ยิ่งถ่ายหนังแล้ววางขายในตลาดเร็วเท่าไหร่ ยอดขายน่าจะพุ่งปรี๊ดไปเลยทีเดียว แต่งงานนี้อมยิ้มได้ขอผู้กำกับว่าให้เปลี่ยนชื่อของอมยิ้มบนหน้าปกของหนังโป๊ เพราะอมยิ้มกลัวว่าที่บ้านจะมาเห็นแล้วรับไม่ได้ที่อมยิ้มลาออกจากการเรียนหนังสือแล้วมาเป็นนางเอกหนังโป๊